- панддиҳанда
- [پنددهنده]он ки панд медиҳад; насиҳаткунанда, пандгӯй, пандомӯз
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
андарзгӯй — [اندرزگوي] панддиҳанда, насиҳаткунанда, носеҳ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
насеҳ — [نصيح] а. панддиҳанда, насиҳатгар … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
насиҳатгар — [نصيحتگر] насиҳатгӯй, панддиҳанда, носеҳ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
носеҳ — [ناصيح] насиҳатгар, панддиҳанда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
пандомӯз — [پندآموز] он ки панд медиҳад, панддиҳанда, андарзомез … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ